ساقي ارشاد لورڙ
- نظم
اڙي او زندگي جانا.
اوهانجي ياد ايندي ئي.
اسانجي ننڊ ويندي آ،
کڻي هؤَ چاھ جي معنيٰ-----؛
اڙانگي راھَ جي معنيٰ------؛
ڏئي ٿي ماٺ کي معنيٰ!
مگر جيءَ کي رنجاجي ٿي،
سوين سپنا سجائي ٿي ،
ڏئي ڄڻ سانت کي تائي،
اکين ۾ جوت ٻاري ٿي ،
اونڌاري رات ۾ جانا،
پسائي عڪس ٿي تنهنجا،
وهائي لڙڪ ٿي منهنجا ..
رنجائي روح روڳيءَ کي،
دَري اهڙي خيالن جي ،
کلي “ساقي“ جو ڇا چئجي،
رڳو تنهنجو ئي چهرو آ.،
اَچي تنهنجي وفا سامنهن،
کٽالمحا مٺا لمحا ......!!
اکين آڏو ڦِرن پيا ٿا ،
اهي پل يار دؤري کي،
مٽائن ٿا،ڀلائن ٿا،
وري توڏي ورائن ٿا،
اچي توسان ملائن ٿا،
اڙي اوزندگي جانا ،
اوهانجي ياد ايندي ئي،--؟
ساقي ارشاد لورڙ
غزل
اقرار ڪئيان انڪار ڪئيان ، سوچان ويٺو ،
مان اک سان ڪهڙو وار ڪئيان ، سوچان ويٺو ،
مان آسِ رهان پاس رهان پورن ماس رهان ،
تنهن کي ڪيئن ڌار ڪئيان ، سوچان ويٺو ،
مونکي هوء َ ساهڙ جي سهڻي يار لڳي ٿي،
ڇا نيھُ هتي نروار ڪئيان ، سوچان ويٺو ،
ها سالن کان تنها مان ڀي يار رهيو هان ،
هاڻي ڪنهن کي دلدار ڪئيا ، سوچان ويٺو ،
جيڪي خواب سڪون ۽ احساس پيا بخشن ،
هن کي تن کان ڌار ڪئيا ، سوچان ويٺو ،
مان يار جفائن جي دنيا ۾ وفا جي ڇا ، ؟
ڪا آس رکي اظهار ڪئيا ، سوچان ويٺو ،
”ساقي“ هن ۾ قرب قرار ۽ سڪ سار ڏسان ٿو،
ڇا هن کي مان دلدار ڪئيا ، سوچان ويٺو ،
No comments:
Post a Comment