عيد حاوي جا نڪور دوها
وڪڻا ويٺو بازارن ۾ ، سپنو ھي انمول.
ڪير نه ڄاڻي منھنجي من جو، ڪهڙو آھي مول.
روز اُکيلي دل جا ٽاڪا ، ڪري ويو ڪو ڇيد.
لڪي نه سگھندو ھاڻي من جو، ڪيئن نمايان ڀيد.
خوشيون وڪڻي درد ڪمايا ڪيڏا آھن يار.
درد ڪمايل مونسان کائن ، منھنجا مٺڙا ٻار.
روز وٺي ٿو واٽ اچان جا، کوٽڻ ويٺا کوهه.
ظاهر جا ھي مٺڙا ماڻھو، اندر جا ھي ٽوھہ.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
-
وئشيا / نظم زرد پتن جيان ٿي جواني ڇڻي ڪو بہ ساٿي نہ ڪوئي سهارو مليو مون ۾ ڇوليون ڇلن ٿيون سمندر جيان مون کي جوڀن ۾ ناهي ڪن... -
گل بهار باغائي غزل هٿن تي رنگ مينديءَ جو بدن تي لال ٿس جوڙو. ڪٺي آ ڪالهه ڪاري ٿي لڳي ٿو ڏنڊ جو کوڙو. حويلي هوڏ تي آهي زمانو ...
No comments:
Post a Comment